Ahmedî’ye İsnad Edilen Yusuf ile Züleyhâ Mesnevisi

XIV. Asır şairi Ahmedî (815/1412-13) çoğunluğu manzum olmak üzere, kaleme aldığı eserleriyle Anadolu sahası Türk şiirinin kurucu şairlerinden kabul edilmektedir. Kendisinden sonra gelen birçok şairinin onun şiirlerine nazireler söyleyerek kendini yetiştirmesi de önemli bir şair olduğunun göstergesidir. Ancak hayatı hakkında bilinenler çoğunlukla yetersiz ve eksik bilgilerden ibarettir. Yazdığı eserleri için aynı durum söz konusu olup kaynaklarda verilen bilgiler tutarsız çelişkilidir. Bu yüzden Ahmedî’nin kaç eser kesin olarak bilinmemektedir. Divan’ı ile İskendername’si en iyi bilinen eserleridir. Söz eserlerin kütüphanelerde yazma nüshası bulunmaktadır. Bunlar dışında bilgi eserlerinin çoğu sorunludur zamanla unutulmuştur. Tervîhu’l-ervâh adlı eseri Latîfî’nin verdiği yanlış bilgiden dolayı uzun süre Kânûn-i Şifâ’nın tercümesi bilinmiştir. İsimleri bilinmeyen Cemşîd ü Hurşîd, Mi’yârü’l-edeb, Mirkâtü’l-edeb, Mîzânü’l-edeb nüshalarına ise ancak son zamanlarda ulaşılabilmiştir. Kaynaklarda Ahmedî’ye isnad edilen eserlerden biri Yûsuf u Züleyhâ mesnevidir. iddiayı ileri süren ilk tezkireci Latîfî’dir. Bugüne kadar bu mesnevinin herhangi nüshasına ulaşılamamıştır. makalede mesnevisi değerlendirme yapılacak eserle ilgili tarihî kaynaklardan hareket edilerek eserin aidiyeti meselesi tartışılacaktır.